I T A L Y
Owner

Navigation around. Hover!



Home About Linkies Stuff

Hello! Welcome to my land ;)


Tagboard



Credits

Template by: Novita Lesyani
Basecode by: Nurul Atiqah
Owner: Ina Nazatul
Flashback

In the name of Allah, The Most Gracious, Most Merciful.



Her name is Aina.

Masa form1 dulu, aku wonder 'siapa Aina Kaisah ? yang mana satu?' pelik. kenapa orang tanya aku "dik, kau aina kaisah ke?" lepas tahu aina yang mana, oh dia rupanya. adik angkat kak mar. patutlah orang tanya aku aina ke bukan. sebab orang ingat muka kitorang sama. entah. tak tahu apa yang sama. dulu, aku tak kenal dia sebab dia budak kelas atas. tapi, lama lama aku macam impressed kat dia. sebab dia nampak macam budak baik.

bila dapat tahu aku satu kelas dengan aina masa form 2, tetiba rasa excited semacam dapat sama kelas dengan orang yang aku pernah impressed. masa nak cop tempat kat kelas, aina ada sekali time tuh. sengaja pilih tempat sebelah dia, tapi ada laluan yang memisahkan. cehh. slowly, aku cuba rapat dengan dia tapi dia macam menolak. sokay. just jadi kawan biasa. in the same time aku jadi rapat dengan Jia AR sebab dia kawan aina. lama lama aku dengan jia selesa sendiri.

even aku dengan aina tak rapat macam kawan yang lain, tapi kitorang still bertegur sapa, bergelak tawa. masa form 3 kelas dah berbeza, tapi dua dua aras bawah. dan masa form 3 tu lah bonding antara batch jadi makin rapat. aku satu dorm dengan afifah husna. dan afifah ialah kawan aina. masa kat surau, kitorang sama sama duduk kat saf depan, sama sama turun solat subuh jemaah, sama sama spend time, sama sama share masalah and etc. masa form 3 paling banyak kenangan. maybe. dari situ, lama lama aku jadi makin rapat dengan aina.

one day, hari ahad, hari outing,  aku down. tak tahu kenapa. tetiba hilang semangat. kat surau lepas solat hajat, aku terus nangis. kat sebelah ada jia dengan aina. jia nampak aku nangis. dia pujuk. tapi aku tetap terus menangis kat jia. aina datang tanya kenapa, aku diam. tengah nangis lerr, memang aku tak jawab. sorry. pastu aina pergi. tinggal aku dengan jia. bila dah reda tangis tu, baru cerita semua kat jia. at the night, lepas prep, kat dorm tetiba dapat letter dari pipa. eh, siapa bagi ? "aina bagi." lepas baca letter tu,  terus turun J12. dan rasa macam "thanks aina. comel lah kau. hahaha". ayat yang aku ingat sampai sekarang "kalau ada apa apa, citer tau. kata kembar." sejak tu, kitorang makin rapat. selalu share macam macam, dan saling mengingati. 




kak tira selalu suruh aku paskan letter untuk aina. kadang tanya pasal aina. aina pun tanya pasal kak tira. kadang aina datang dorm. kadang aku jalan kat aras 2 blok J nak jumpa kak Ain Syera, jumpa aina sekali. kadang ikut pipa jumpa Jieamin kat J12, jumpa aina lagi. masa form 3, macam macam moments. once, aina dengan kak tira cari aku sampai bilik study bawah sekali, padahal aku lari pergi sorok kat J6 kat katil jia yang hujung dorm tu. aku pernah pergi kem dengan aina. dan kitorang je budak satu sekolah kat sana. sama sama cari ilmu, sama sama main dalam group. tapi tu semua tinggal kenangan.

now, form 4 aku dah pindah. masa dapat tahu aku dapat tawaran, hampir semua nak bash, even kawan sendiri, semua sibuk tanya 'pindah ke tak?' padahal diri sendiri tengah serabut. tapi time tuh, aina dengan atul je yang sokong apapun keputusan aku. appreciate gila sebab diorang memahami. lepas pindah, still rapat dengan aina, dengan pipa. selalu contact, cerita macam macam. tapi lama lama memasing busy. time kat skola sana, budak budak ni plan nak pergi sharodz. tapi aku tak dapat join diorang sekali atas sebab sebab tertentu. sepanjang minggu tu aku rasa sedih gilaaaa.

one fine night, time prep kat dewan makan. tengah baca buku tunas hlovate. tetiba rasa nak pandang luar pintu tu, even kat luar tu nampak gelap je. pastu terpandang ai-bla masuk dm. tapi yang aku nampak tu aina. lama aku pandang. Aina ? bila tersedar, terus rasa nak nangis. terus bangun pergi cari Jieamin. tak tahu kenapa sensitif sangat time tuh. aku cerita kat jieamin, dia kata muka ai-bla ada rupa aina sikit. sebelum ni aku tak perasan pun. padahal selalu pandang muka ai-bla sebab dia cantik, baik.

Aina.

dia antara anugerah Allah.

apa pun jadi, In shaa Allah kita tetap kawan. aku sayang ukhuwah ni. sejak kawan dengan aina, aku sedar, yang mana kawan, yang mana sahabat. tu semua anugerah Allah. Terima kasih Ya Allah :)

Fi Hifzillah, Aina.







old | new